Pielęgnacja po radioterapii

Nowotwory są jedną z najgroźniejszych chorób trapiących ludzkość. Ich leczeniu często towarzyszą niepożądane objawy. Dotyczy to zwłaszcza radioterapii. Promieniowanie uszkadza skórę, wymaga ona leczenia i właściwej pielęgnacji w trakcie zabiegów i po zakończeniu terapii.

Głównym składnikiem aktywnym w nowo opracowanych preparatach jest kwas foliowy, witamina z grupy B, której niedobór powoduje m.in. zahamowanie syntezy kwasów nukleinowych (DNA i RNA), a co się z tym wiąże – zatrzymanie wzrostu tkanek i całego organizmu. Badania wykazały, że kwas foliowy przyspieszał, nawet dwukrotnie, naprawę DNA uszkodzonego w wyniku działania promieniowania jonizującego, a tempo tej naprawy zależało od miejscowej dostępności kwasu foliowego.

Przydatnym narzędziem do badania opisywanych uszkodzeń DNA na poziomie komórkowym był tzw. test kometkowy. Tą metodą można wykryć uszkodzenia oksydacyjne oraz wywołane UV, a także wiązania krzyżowe (DNA-DNA i DNA-białko) oraz pojedynczo - i podwójnoniciowe pęknięcia DNA (wywołane m.in. przez promieniowanie X).

Do oceny uszkodzeń stosowano pomiar wielkości migracji DNA, czyli tzw. długość komety. Im jest dłuższa, tym więcej DNA uległo degradacji. Pomimo że skóra poddana radioterapii nie powinna być nasłoneczniana, przez wiele miesięcy czy lat po zakończeniu leczenia, trudno wyeliminować całkowicie działanie promieniowania ultrafioletowego.

W niezależnym teście przeprowadzonym na komórkach naskórka, do których fizjologicznie dociera największa dawka UV, stwierdzono, że kwas foliowy redukował wywołaną promieniowaniem ultrafioletowym zaprogramowaną śmierć komórek (apoptozę). Stanowi to dodatkową ochronę skóry przed potencjalnymi uszkodzeniami słonecznymi.